ذاکران اهل بیت راه خود را از فقهای اصیل جدا ننمایند

    حجت الاسلام والمسلمین امیری سوادکوهی در جدیدترین یادداشت های روزانه ی خود، دلنوشته ای قابل تأمل در فراق مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی قدس سره نگاشته که در آن به زخم های غربت دین در عصر حاضر اشاره نموده و فقدان آن مرجع عالیقدر فقید را خسارت بزرگی برای امت اسلام تلقی نمود. متن این یادداشت بدین شرح می باشد.
    این روزها بیشتر از هر زمانی دلتنگ شما هستیم حضرت آقا…، مشتاق زیارت دریای پر تلاطم غیرت و مردانگی تان در وادی عترت .
    به یاد دارم هرگاه در هر کجای عالم، بوی غربت دین، بدعت ها و حرمت دری ها به ساحت مقدس آل الله بر مشامتان می رسید، سر از پا نشناخته و فریاد می زدید تا غبار از پیکر مذهب بزدایید…!.
    بارها می فرمودید شبها از مشکلات مردم و شبهات اعتقادی نمی توانم چشم روی چشم بگذارم و ما را به دفاع عملی از حریم ولایت و دستگیری از ضعفای اعتقادی و اقتصادی امت تشویق می فرمودید.
    … و حقیقتاً امام زمان ارواحنافداه چه سرباز مخلصی را از دست داد… که این روزها شهر علم و فقاهت قم، تشنه ی نفس های غیرت بخش مرحوم شيخ الفقهاء آیت الله صافی گلپایگانی قدس سره است!.
    این روزها حسرت ها بر دل های ما زبانه می کشد که ای کاش ذاکران و منتسبان به اهل بیت علیهم السلام راه خود را از فقهای اصیل و پیر غلامان حقیقی جدا ننمایند و هیزمِ آتشِ بدعت های نوظهور روزگار خود نشوند و امانتی که از عاشوراییان (مداحی و مرثيه خوانی) به ما رسیده را با کج سلیقگی های فردی آلوده نکنند.
    می بایست حجت خدا را با تبعیت محض، انجام واجبات و ترک محرمات نصرت بخشید و جوانان و نوجوانان را در عمل و گفتار صحیح معارف اهل بیت علیهم السلام به سمت و سوی جامعه ی امام زمانی سوق داد.
    فراموش نکنیم همانطور که بزرگان، ما را نهی از قرائت قرآن با آلات موسیقی و جلف خوانی نمودند، با چنين سبکی نیز نمی توان قرآن ناطق، حجت خدا و امام زمان ارواحنافداه را به وفا، اطاعت و محبت خواند و با او تجدید عهد کرد، چرا که مرثیه خوانی اینچنینی شأن و منزلت خاندان بیت رسالت را زیر سؤال می برد. اگر جاذبه ای هم در چنین اموری مشاهده شد، موقت و از روی هیجان است.
    محال است در این روش، سرباز مخلصی برای امام عصر ارواحنا فداه تربیت شود، چرا که وادی مقدس عترت و مهدویت فرسنگ ها از سلیقه های شبهه برانگیزِ آخرالزمانی ها دور است.
    از خدا بخواهیم در معرکه ی نوکری اهل بیت علیهم السلام، مایه ی عبرت تاریخ نشویم! فتأمل!