همزمان با حرکت زائران اربعین حسینی از سرتاسر جهان به سمت کربلای معلی، حجت الاسلام والمسلمین امیری سوادکوهی از محققان و نويسندگان جوان شیعه در دلنوشته ای پر سوز و گداز از رمز و راز مسیر زائران اربعین حسینی سخن گفت که قدم به قدم آن روایت اشکی را در دل دارد که زبان از بیان آن الکن است.

این یادداشت کوتاه که در فضای مجازی بازتاب گسترده ای داشت و آتش به دل های عاشقان امام حسین علیه السلام زد بدین شرح می باشد.

زائر اربعین و قدمگاه غربت و اسارت

جاده های رؤیایی مسیر اربعین، همان بیابان های بی کسی است که روزی میزبانش خار مغیلان، العطش کودکان، گرمای بی امان و سرمای سوزان بود که حرامیان حرمت پاهای تاول زده ی کودکان و قلب بریان و گلوی خشکِ زخمی اهل کاروان را نگه نداشتند.

جاده هایی پر از خاطرات تلخ، از پرپر شدن لاله ها… تا افتادن رأس خورشید از فراز نیزه ها.

زائر اربعین در حالی قدم بر قدمگاه کاروان غربت و اسارت می نهد که موکب داران، خاک پای زائر را سرمه ی چشمان اشکبار خود می‌کنند.

چه بنویسم از زائران مظلومی که بالهای سوخته ی عاشورایی شان که با سنگ های کینه ی کوفیان آزرده و ریش ریش شده بود، با سینه ای مجروح و لبانی تشنه که شامیان بر آن خاک پاشیدند، نام حسین را زمزمه و به سوی کربلا حرکت نمودند.

این روز ها اشک زائر دلشکسته ی اربعین را همه به محبت می‌خرند ولی چشمان خونبار کاروان زینبی را ناپاکان با تازیانه ی بغض و کینه ی از حیدر پاک می کردند.

غبار اندوه حسین علیه السلام و حسینیون را هیچ بارانی نمی‌تواند بشوید، جز نَمی از ترنم باران ظهور! کاش بیاید تا دین و آیین چنین در حصار ظلم و جهل، مظلوم نماند.

اللهم عجل لولیک الفرج
امیری سوادکوهی _قم المقدسه