سخنی کوتاه درباره ی مکاتبات علمی
- بسم الله الرحمن الرحیم
- مکاتبات علمی از دیدگاه بزرگان جهان اسلام امری است کاملاً مرسوم و تحسین برانگیز، که سبب پویایی دین مبین اسلام و تحکیم وحدت میان امت محمدی می گردد.
- مناظرات علمی بین اهل علم از قدیم الایام تا به امروز مرسوم بوده و از جمله آنان می توان به کتاب نفیس شب های پیشاور اشاره کرد که حاصل مناظرات و مکاتبات علمی بین برادران شیعه و سنی بوده است.
- قرآن کریم نیز بر این مقوله ی ارزشمند تأکید به سزایی دارد و آن را با آداب خاص خویش، جدال احسن معرفی نموده است.
- مقام معظم رهبری مدظله العالی نیز در باب وحدت اسلامی می فرمایند: «ما وقتی به وحدت دعوت می‌کنیم، مقصود ما این نیست که فرق مسلمین ـ اعم از شیعه و سنی ـ یا فِرَقی که داخل تشیع و تسنن هستند، موظف و مجبورند که از عقیده‌ی خود دست بردارند و به عقیده‌ی سومی یا به عقیده‌ی طرف مقابل، گرایش پیدا کنند. این، چیزی است که به تحقیق و تفحص و مطالعه‌ی هر کسی وابسته است و بینه و بین‌الله تکلیف اوست».
- بر این اساس ما نیز با حفظ اتحاد خود با اهل تسنن در مقابل دشمنان اسلام، در مکاتبات علمی خود برآنیم که حس تحقیق و تفحص و مطالعه را در بین آنان و سایر عزیزان در فرقه های مختلف بوجود آوریم و آنان را (با کمال مودت و احترام) بسوی حقیقت و کمال رهنمون سازیم تا در اوج انسجام و همدلی به سمت حقیقت وحدت و همدلی نزدیک شویم.
- در این بین دشمنان جهان اسلام نیز می بایست ملتفت باشند که مسائل علمی و مکاتبات و مناظرات بین شیعه و اهل تسنن از روی محبت است نه از روی بغض و کینه و انتقام جویی …! ؛ و دشمنان در خیال خام تفرقه بمانند و بدانند که از بین بردن اتحاد بین شیعه و سنی در مقابل جهان کفر، خوابی پریشان و غیر قابل تعبیر برای معاندان و تفرقه افکنان خواهد بود،و تا آخرین نفس اتحاد و انسجام اسلامی خود را حفظ خواهیم کرد. چرا که قرآن کریم تأکید می کند که رمز موفقیت مسلمانان اتحاد و همدلی است …و اعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا.
امیری سوادکوهی
