درد و دلی با اوّل مظلوم عالم
-
مولای من! ای اوّل مظلوم عالم! و ای اوّل وصیِ خاتم! ای علی عالی اعلی …
-
ای تنها انیس و مونس من !
-
هنوز پس از هزار و چهار صد و اندی سال قلبم آتش می گیرد ، آن زمان که به یاد می آورم که فریاد می زدی : والله لقد ظلمت بعدد الأحجار والأشجار…
-
به خدا قسم به عدد ریگ های بیابان و درختان عالم “علی” مظلوم شد … !
-
مولای من ! نباشم آن زمان که ندای غربتت را بشنوم و سکوت کنم … !
-
خفاشان تاریخ و ابرهای قیرگون (وهابیون) به خیال خامشان می خواهند مانع از درخشش خورشیدِ عالمتابت شوند ! زهی خیال باطل!
-
ای اوّل مظلوم عالم! تا جان در بدن دارم از غربت و مظلومیتت دفاع خواهم کرد… .و این حرف دل همه ی بچه شیعه هاست.
-
یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ
-
می‌خواهند نور خدا (ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام) را با دهانهایشان (سخنان خویش) خاموش کنند ولی خدای عزوجل نمی‌گذارد تا نور خود را کامل کند، هر چند کافران را خوش نیاید.
دلنوشته ای از حجت الاسلام امیری سوادکوهی