فاجعه ی انفجار و شهادت مظلومانه ی جمعی از شيعيان مظلوم در مسجد پیشاور، از ثمرات تلخ اسلام منهای ولایت و دنیای بدون علی است که در عصر ما زبانه های آتش سقیفه ای آن چنین بر شیعیان مظلوم پاکستان رقم می خورد.
آتش سیاهی که می توانست با خنکای ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام تا ابد خاموش بماند با غصب خلافت آنحضرت تا قیامت بر افروخته ماند.
‏ از طرفی نیز حمایت و تطهیر آشکار و بی شرمانه ی برخی مدعیان روشنگری و تدیّن از وهابیت (اسلام استعماری) و برخی مولوی های گستاخ و سکوت ذلت بار بازیگرانِ دلقک مآبِ عرصه ی سیاست در مقابل اسارت و مظلومیت ناموس شیعه در پاکستان و افغانستان زنگ خطری است که بر جریان نفوذ صحه می گذارد. مصلحت اندیشان پوشالی ملتفت و هشیار باشند و با معادلات غلط، خود را گول نزنند، چرا که ثمره ی برادری با گرگ (وهابیت) مرگ است.